تست ساق مته «DST»

✅ تست ساق مته (DST) معمولا توسط یک شیر درون‌چاهی انجام می‌گیرد. این شیر برای باز و بسته کردن انتهای لوله‌ها برای عبور سیال استفاده می شود و از سطح کنترل می‌شود.

یک یا چند گیج فشاری به کار می‌رود و نتایج ثبت شده پس از پایان تست، تفسیر می‌شوند.

از پکر برای ایزوله کردن فضای آنالوس بین رشته حفاری و جداری استفاده می‌شود که باعث می‌شود سیالات تولید شده وارد رشته حفاری شوند.

به دلیل اینکه چاه را از ته چاه باز و بسته می‌کنند اثر انبارش خیلی کم می شود و آنالیز تست راحت‌تر می‌گردد؛ مخصوصاً در سازندهایی که میزان دبی جریانی پایین باشد.

زمانیکه تراوایی سازند کم یا تولید اکثراً آب است و فشار سازند توانایی بالا فرستادن سیال را نداشته باشد و ما در سطح هیچ تولیدی نبینیم؛ در این حالت‌ها، حجم سیالی که به درون رشته حفاری می‌آید را حساب کرده و آنالیز می‌تواند بدون دبی در سطح انجام شود. گاهی اوقات عوامل ممکن است که نخواهند دبی سطحی داشته باشیم به دلایل محیط زیستی و ایمنی و فقط همان مقدار سیالی را که درون رشته حفاری وجود دارد تولید کنند. برای این کار زمانیکه شیر درون‌چاهی را باز می‌کنند شیرهای سطحی را می‌بندند. اینگونه تست‌ها را closed chamber می‌نامند.
✅ تست ساق مته «DST» معمولا روی چاه‌های اکتشافی انجام می‌گیرد و اغلب اصلی‌ترین معیار برای تعیین به صرفه بودن مخزن می‌باشد. سازند معمولاً تا قبل از انجام تست، جداری گذاری نشده است و اطلاعات مخزن به صورت ناشناخته می‌باشند. همچنین فشار در بالاترین مقدار خودش می‌باشد. برای آنالیز سیال نیز نمونه‌گیری می‌کنند. ممکن است که گازهایی مثل هیدروژن سولفید نیز در سیال وجود داشته باشد.

✅ معمول‌ترین تست شامل یک زمان کوتاه جریان چاه شاید پنج تا ده دقیقه می‌باشد که به دنبال آن چاه به مدت یک ساعت بسته می‌شود و از آن می‌توان فشار اولیه مخزن را بدست آورد. سپس چاه دوباره برای ۴ تا ۲۴ ساعت جریان داده می‌شود تا جریان پایدار در سطح پدیدار شود. در صورت امکان چاه دوباره بسته شده برای اینکه تراوایی و پتانسیل تولید مخزن را بدست آوریم.